Eskişehir maçını yazacak vaktim vardı ancak edecek kelamım
yoktu bay geçtim. Eleştir eleştir nereye kadar. Kendimi Ziya gibi hissetmeye
başladım artık. Ziya demişken, “Kaptan Ziya” bahsettiğim. Neşeli Günler’in
çakıyla aslan öldüren Ziya karakteri kesinlikle değil.
Eskişehir maçı için tek kelime edip, Arsenal maçına geçelim.
Mert.
Maç kadrosu kesinleşince hepimizin içindeki Ziya uyanıyor. (Buradaki
ziya her ikisi de olabilir.)
“Ya bu adamı nasıl oynatmazsın hoca!”
“Selçuk mu?! Yok artık…”
Yukarıda örneklerini gördüğünüz cümleler havada uçuşmaya
başlıyor. Maçın gidişatına göre artarak devam ediyor ya da hiç söylenmemiş gibi
davranılıyor.
Bu duruma kendi adıma engel olmak ve de aklımdan geçen kadroyu
paylaşmak adına, işte Arsenal deplasmanında benim sahaya sürdüğüm ilk 11.
İçimden bir ses iyi oynayacağız diyor. Garip ama öyle…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder