Kül Rengi Aşk

2 sene öncesine dek çok satanlar raflarında ki kitaplara cüzzamlı muamelesi yapar idim. İnsanoğlu yaşını aldıkça değişirmiş. Beşer tabiatımız gereği biz de değiştik ve kitapçı dolaşırken gezintimiz dahilinde olan spor-yemek-tarih kitapları üçlümüze çok satanları da eklemiş olduk.

Nicedir gözüm Elif Şafak'ın son romanı Aşk'ta idi. Gel gelelim 2 vakte kadar nerde çokluk orda bokluk düsturundan hareketle çok satanlardan kaçan bir adamın, ismi aşk ve kapak rengi pespembe olan bir kitabı ha diyince edinmesi pekte kolay değilmiş. Birkaç kez biricik eşimize "...aaa bak yeni kitabı çıkmış,alsana okursun..." mealinde bağlantılar atsam da, aldığım yanıt sanki benle oyun oynamak istercesine "...benim elimde iki kitap var,bitirince alırım..." oldu. En sonunda benzer ısrarlarıma dayanamayıp, aslında benim istediğimi ama pempe diye ona aldırdığımı yüzüme vurarak, bıyık altına iliştirdiği tebessümü ile aldı kitabımı sağolsun.

Kitap alındı alınmasına ama 10 gün kitaplıkta pembiş pembiş bana baktı da elim gitmedi. Erkek adam pembe kitap mı okurmuş manasızlığı aklımdan biran olsun çıkmadı. "Benim kitaplarım bitmek üzere, okumayacaksan ben başlıyorum..." tehdidiyle başladığım kitap hepimizin hayatının anlamı olan aşkı tasavvufun içinde yoğurarak bana bir çırpıda anlattı. Kitap bitti ben ne öğrendim...

Benim gibi elinde pempe kitapla dolaşmaktan rahatsız rahatsızlar için grisi de basılmış.)

Haddim olmayarak başladığım edebiyat yorumunu, kitapta bahsi geçen 40 kuraldan benim içime en çok sinen ile bitireyim yüksek müsadenizle...

5.Kural: ''Aklın kimyası ile aşkın kimyası farklıdır. Akıl temkinlidir, kolay yıkılmaz . Aşk kendini yıpratır, harap düşer. Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar arasında olur. Ne varsa harap kalpte vardır.''